Droga do szczęścia

Frank i April zawsze postrzegali siebie jako ludzi wyjątkowych, odmiennych od przeciętności, odważnych w swoich zachowaniach i poglądach, gotowych przeżywać swoje życie w oparciu o wyższe ideały. Kiedy zatem wprowadzają się do nowego domu na Revolutionary Road, od razu z dumą deklarują swoją niezależność i odcięcie od panującej na przedmieściach, wszechobecnej w tego typu miejscach inercji. Deklarują gotowość, żeby nigdy nie wpaść w pułapkę sztywnych konwenansów społecznych tak typowych dla tych czasów.

A jednak niezależnie od całego uroku, piękna i lekceważącego stosunku do konwenansów Wheelerowie z czasem obserwują, że stają się dokładnie tacy, jakimi nigdy nie chcieli być: Frank – ustatkowany facet z rutynową robotą, którego niepokorny charakter gdzieś niepostrzeżenie zniknął; April – niezbyt szczęśliwa pani domu spragniona spełnienia i pasji – typowa amerykańska rodzina ze swoimi marzeniami.

Zdeterminowana, żeby odmienić ten los, April podejmuje śmiały plan rozpoczęcia wszystkiego od nowa – porzucenia wygodnego życia w Connecticut i postawienia wszystkiego na jedną kartę, którą ma być życie w Paryżu. Kiedy jednak plan ten wprowadzony zostaje w życie, każde z małżonków zostaje popchnięte do zachowań ekstremalnych – jedno do ucieczki, jakikolwiek nie byłby koszt takiego postępowania, drugie do uratowania wszystkiego co razem osiągnęli i zbudowali, również za wszelką cenę.