Balet: Coppelia

Swoją stałą pozycję na światowych scenach „Coppelia” zawdzięcza na równi bezpretensjonalnemu librettu opierającemu się na żartobliwej przebierance, jak i dojrzałej barwnej muzyce Delibesa nasyconej motywami ludowymi. W trakcie swej wędrówki po Węgrzech kompozytor zapisywał melodie miejscowych tańców ludowych, w tym czardaszów. „Coppelia” to pierwszy balet europejski, w którym wykorzystano ten taniec, później bardzo w baletach np. Czajkowskiego popularny. Mamy też w tym dziele motywy muzyczne polskie wynikające ze związków z Polską kompozytora ożenionego z naszą rodaczką. Treść została zaczerpnięta z noweli E.T.A. Hoffmanna, autora także innego pierwowzoru scenariusza baletowego – „Dziadka do orzechów”. W miasteczku pojawia się wynalazca Coppelius ze swoją piękną córką, która nieruchomo przesiaduje w oknie jego domu. Młody Franz zakochuje się w domniemanej Coppelii i nocą zakrada się do mieszkania wynalazcy. Za nim podąża zazdrosna narzeczona, Swanilda.